నమ్మినవాడికి నాలుగు కాళ్లు..

నేను నడిచి వెళ్తున్నాను నేను మాత్రమే నాతో నా నీడ ఒకరికి ఒకరం తోడుగా మమేకమై వెళ్తున్నాము.కొంత దూరం వెళ్తూ వెనక్కి తిరిగి చూశాను నా రెండు పాద ముద్రలతో పాటు మరో రెండు ఉన్నాయి . ఆశ్చర్యం ఈ రెండు ఎక్కడివి ..? ఎవరివి.? మరికొంత కంగారు ఇంకొంత భయం . నా నీడను అడిగాను నవ్వింది చాలా విచిత్రంగా ఎప్పుడూ చూడని విదంగా చూసి నవ్వింది.శిగ్గుతో తల దించుకున్నాను ఆలోచిస్తున్నాను నడుస్తున్నాను .నడుస్తూ ఆలోచిస్తూ భయంతో నడుస్తున్నాను.
ఇంతలో ఒక అశరీరవాణి ఇలా పలికింది "ఆ పాదముద్రలు నావే నీ వెంట వుండి నిన్ను కాపాడుకుంట్టున్నాను నేను. నేను, నేను నీవు నమ్ముకున్న దేవుడ్ని."
ఆశ్చర్యం,ఆనందం మోకరిల్లాను ఏడ్చాను.సంతోషంగా నా జీవిత ప్రయాణం మొదలుపెట్టాను. కానీ ఏ నిమిషానికి ఏమి జరుగునో అన్న జీవితసత్యం నాపట్ల కూడా కర్కసత్వం చూపింది అది నిజమైంది.నాకు కూడా కష్టాలు మొదలయ్యాయి,నా ప్రయత్నాలన్నీ విఫలమౌతున్నాయి,భరించలేని బాధ జీవితంలో మొదటి సారిగా ఓటమి ని ఓటమి అంచుల్ని చూస్తున్నాను.అప్పుడు గుర్తుకువచ్చాడు అప్పుడు మాత్రమే గుర్తుకువచ్చే నా దేవుడు గుర్తుకువచ్చాడు.కొండంత దైర్యంతో వెనక్కి తిరిగి చూసుకున్నాను రెండే వున్నాయి నాలుగు కదా..? అదేమిటి? నా నీడను అడిగాను నవ్వింది మరలా చాలా విచిత్రంగా ఎప్పుడూ చూడని విదంగా చూసి నవ్వింది.
దేవుణ్ని అడిగాను నేను సంతోషంగా వున్నంతకాలం నాతోనే వున్నావు ,నా బాధల్లో మాత్రం తప్పించుకున్నావు అని ఆక్రోశించాను మోసగించాడని నిందించాను.
పిచ్చినాయనా! నన్నే ఏవరో పిలిస్తున్నారు అవును నేను విన్న గొంతే నా దేవుడి గొంతు నాతో మట్లాడుతోంది, స్వామీ వెన్నకి తిరిగి చూశాను రెండే వున్నాయి మరి స్వామి..?
"పిచ్చినాయనా నీ కష్టాలు చూశే నీ బాధలు చూశి నిన్ను నా భుజాల మీద ఎక్కించుకొని మోస్తున్నాను రా!నీవి నేలమీద లేవు నాయనా ఆ రెండూ నావి."
ఇంత దయామయుడైన నా దేవుడ్ని ఎంత తప్పుగా అర్ధం చూసుకున్నాను , పశ్చాత్తాపంతో కుమిలిపోయాను భోరున ఏడిచాను క్షమించు దేవా !నీ లీలల్ని నేను తెలుసుకోలేక పోయాను అని సాష్టాంగపడ్డాను...శ్రీ