సొర చెట్టు .. చింత చెట్టు , చివరికి మన సోమయ్య

మన సోమరిపోతు సోమయ్య చింత చెట్టు కింద పడుకొని ప్రక్కింటి మీదికి పాకిన సొరపాదు వంక చూస్తున్నాడు, సొర విరగ్గాసి ఉంది. "తస్సాదియ్య.! నిటారుగా నిలబడను కూడా చేతగాని మొక్కకు కడివెడంత కాయలా..? ఉక్కుముక్కలా పెరిగే చింత చెట్లకు చిటికెడంత కాయలా..?ఇదేం న్యాయమయ్యా దేముడా..? నీకున్నంత శక్తి నాకే ఉంటేనా చింతలకు కొండంత కాయలు, సొరలకు చీమ తలకాయలూ కాయించే వాణ్ణి... నువు చేసేపన్లు కొన్నిసార్లు బొత్తిగా అన్యాయంగా ఉంటాయయ్యా..!" అనుకున్నాడు.
ఇంతలోనే ఓ చింతకాయ రాలి సోమయ్య ముక్కు మీద పడింది.సోమయ్య ఉలిక్కిపడ్డాడు, చింతకాయను చేతుల్లోకి తీసుకున్నాడు.క్షణం క్రితం తను అనుకున్న మాటలు గుర్తొచ్చాయి.గుండె గుభేలు మంది, "అమ్మో ఇంతకు ముందు నేననుకున్నట్టు ఈ చింతకాయ సొరకాయంత ఉండుంటే ఇప్పుడు నా పనేమయ్యేది.." బుద్ది లేనోణ్ణి, దేవుణ్ణి అనరాని మాటలన్నాను అని పశ్చాత్తాపపడ్డాడు. దేవుడు చేసే ప్రతి పనికి మన ఊహలకందని పరమార్దం ఉంటుంది.దైవసంకల్పాన్ని అంచనా వెయ్యడం మానవుల వల్ల అయ్యేపని కాదు అనుకుంట్టూ దేవుడకి దణ్ణం పెట్టుకొని పని వెతుకుంట్టూ బయలుదేరాడు... దేవుడు నవ్వుకున్నాడు

"ఏ పని ఎందుకు చేస్తాడో దేవుడికి తెలుసు దేవుణ్ణి ప్రశ్నించడం మనిషి పని కాదు,
దేవుడిచ్చింది పుచ్చుకుని ధన్యవాదాలు తెలుపుదాం ఆయన మాటప్రకారం, ఆయన బాట వెంట నడుద్దాం..."